Rozdział I.
Napomina Tymotheusza, by był pilen kazania Ewangelii.
Paweł, Apostół Jezusa Chrystusa, przez wolą Bożą, według obietnice żywota, który jest w Chrystusie Jezusie,
2 Tymotheuszowi, najmilszemu synowi, łaska, miłosierdzie, pokój od Boga Ojca i Chrystusa Jezusa, Pana naszego.
3 Dziękuję Bogu, któremu służę z przodków w czystem sumnieniu, iż bez przestanku ciebie wspominam w prośbach moich w nocy i we dnie,
4 Żądając cię widzieć, pamiętając na łzy twoje, abym był radości napełnion,
5 Przyrwodząc na pamięć onę wiarę, która jest w tobie nieobłudna, która i mieszkała pierwéj w babce twojéj Loidzie i w matce twojéj Eunicyi, a jestem pewien, że i w tobie.
6 Dla któréj przyczyny napominam cię, abyś wzniecał łaskę Bożą, która jest w tobie przez włożenie rąk moich.
7 Albowiem Bóg nie dał nam ducha bojaźni; ale mocy i miłości i trzeźwości.
8 Nie wstydaj się tedy świadectwa Pana naszego, ani mnie więźnia jego; ale pospołu pracuj z Ewangelią wedle mocy Boga,
9 Który nas wybawił i wezwał wezwaniem swem świętem, nie według uczynków naszych, ale według postanowienia swego i łaski, która nam jest dana w Chrystusie Jezusie przed czasy wiekuistemi.
10 A objawiona jest teraz przez oświecenie Zbawiciela naszego Jezusa Chrystusa, który śmierć skaził, a żywot oświecił i nieskazitelność przez Ewangelią,
11 W któréj ja postanowiony jestem kaznodzieją i Apostołem i nauczycielem poganów.
12 Dla któréj przyczyny to téż cierpię; ale się nie wstydam; bo wiem, komum uwierzył, i pewienem, iż mocen jest zwierzonéj rzeczy mojéj strzedz do onego dnia.
13 Miéj wzór zdrowych słów, któreś odemnie słyszał, w wierze i w miłości w Chrystusie Jezusie.
14 Strzeż dobréj rzeczy zwierzonéj przez Ducha Ś., który w nas mieszka.
15 Wiesz to, iż się odwrócili odemnie wszyscy, którzy są w Azyi, z których jest Phigellus i Hermogenes.
16 Niech da Pan miłosierdzie Onezyphorowemu domowi, iż mię często ochłodził i łańcucha się mego nie wstydził.
17 Ale przyszedłszy do Rzymu, bardzo mię pilnie szukał i znalazł.
18 Niech mu Pan da, aby nalazł miłosierdzie u Pana w on dzień; a jako mi wiele usługował w Ephezie, ty lepiéj wiesz.
Rozdział II.
Przełożony dla wiary i zbawiania ma zawżdy być gotów męczeństwo podjąć, niewiernym się sprzeciwiać, i zapłaty oczekawać.
Ty tedy, synu mój! zmacniaj się w łasce, która jest w Chrystusie Jezusie:
2 A coś słyszał odemnie przez wiele świadków, tóż zalecaj wiernym ludziom, którzy sposobni będą i inszych uczyć.
3 Pracuj jako dobry żołnierz Chrystusa Jezusa.
4 Żaden, służąc żołnierką Bogu, nie wikle się sprawami świeckiemi, aby się temu podobał, któremu się udał.
5 Bo i który na placu się potyka, nie bierze wieńca, ażby się przystojnie potykał.
6 Oracz, który pracuje, ma najprzód owocu zażywać.
7 Rozumiéj, co mówię; bo da tobie Pan we wszystkiem wyrozumienie.
8 Pamiętaj, iż Pan Jezus Chrystus powstał z martwych, z nasienia Dawidowego, wedle Ewangelii mojéj,
9 W któréj cierpię aż do więzienia jako złoczyńca; ale słowo Boże nie jest związane.
10 Przeto wszystko cierpię dla wybranych, aby i oni zbawienia dostąpili, które jest w Chrystusie Jezusie z chwałą niebieską.
11 Wierna mowa, albowiem jeźliśmy spół umarli, spół téż żyć będziemy.
12 Jeźli ucierpiemy, spół téż królować będziemy, jeźli się zaprzemy, i on się nas zaprze.
13 Jeźli nie wierzemy, on wiernym zostawa, zaprzeć samego siebie nie może.
14 To przypominaj, oświadczając przed Panem. Nie spieraj się słowy; bo się ninacz nie przygodzi, jedno na wywrócenie słuchających.
15 Staraj się pilnie, abyś się stawił doświadczonym Bogu, robotnikiem niezawstydzonym, dobrze rozbierającym słowo prawdy.
16 A bezbożności i próżnomówności strzeż się; albowiem wielce pomnażają się ku niepobożności.
17 A mowa ich szerzy się jako kancer, z których jest Himeneusz i Philetus,
18 Którzy od prawdy odpadli, powiadając, iż się już stało zmartwychwstanie, i wywrócili wiarę niektórych.
19 Aleć mocny stoi grunt Boży, mając tę pieczęć: Zna Pan, którzy są jego, i: Niech odstąpi od niesprawiedliwości wszelki, który mianuje imię Pańskie.
20 Lecz w wielkim domu nie tylko są naczynia złote i srebrne, ale téż drzewiane i gliniane, niektóre ku uczciwości, a niektóre ku zelżywości.
21 Jeźliby się tedy kto od tych oczyścił, będzie naczyniem ku uczciwości poświęconem i użytecznem Panu, zgotowanem na wszelką sprawę dobrą.
22 A młodzieńskich chciwości chroń się, a naśladuj sprawiedliwości, wiary, nadzieje, miłości i pokoju z tymi, którzy wzywają Pana z czystego serca.
23 A waruj się gadek głupich i bez umiejętności, wiedząc, iż rodzą zwady.
24 A słudze Pańskiemu nie trzeba się wadzić; ale układnym być ku wszystkim, sposobnym ku nauczaniu, cierpliwym,
25 W cichości strofującym te, którzy się sprzeciwiają prawdzie: azaby im kiedy dał Bóg pokutowanie ku poznaniu prawdy,
26 I upamiętali się od sideł djabelskich, który je w więzieniu dzierży ku woli jego.
Rozdział III.
Opowiada ostatnie wieki, i odszczepieńce rozmaite od wiary, których mu się każe strzedz przykładem swym.
A wiedz to, iż w ostatnie dni nastaną czasy niebezpieczne.
2 Będą ludzie sami siebie miłujący, chciwi, hardzi, pyszni, bluźnierze, rodzicom nieposłuszni, niewdzięczni, złośnicy,
3 Bez miłości przyrodzonéj, bez pokoju, potwarcy, niepowściągliwi, nieskromni, bez dobrotliwości,
4 Zdrajcy, uporni, nadęci, i rozkoszy więcéj miłujący niźli Boga:
5 Mając wprawdzie pozór pobożności, lecz się mocy jéj zapierający. I tych się chroń.
6. Albowiem z tych są, którzy wrywają się w domy, i poimane wiodą niewiastki grzechami obciążone, które się dają uwieść rozmaitym pożądliwościom:
7 Zawsze się uczące, a nigdy ku wiadomości prawdy nie przychodzące.
8 A jako Iannes i Mambres sprzeciwiali się Mojżeszowi, tak i ci się sprzeciwiają prawdzie, ludzie rozumu skażonego, odrzuceni z strony wiary.
9 Aleć więcéj nie wskurają; albowiem ich szaleństwo jawne będzie wszystkim, jako i onych było.
10 Lecz ty dostąpiłeś mojéj nauki, ćwiczenia, przedsięwzięcia, wiary, wytrwania, miłości, cierpliwości,
11 Prześladowania, ucisków, jakie mię potkały w Antyochii, w Ikonii i w Listrach, jakiem prześladowania podejmował; a ze wszystkich mię Pan wyrwał.
12 I wszyscy, którzy chcą pobożnie żyć w Chrystusie Jezusie, prześladowanie będą cierpieć.
13 A źli ludzie i zwodnicy pomnożą się w gorsze, błądząc i w błąd wwodząc.
14 Lecz ty trwaj w tem, czegoś się nauczył, i zwierzonoć się, wiedząc, od kogoś się nauczył,
15 A iż z dzieciństwa umiesz Pisma święte, które cię mogą wyćwiczyć ku zbawieniu, przez wiarę, która jest w Chrystusie Jezusie.
16 Wszelkie Pismo od Boga natchnione, jest pożyteczne ku nauczaniu, ku strofowaniu, ku naprawieniu, ku ćwiczeniu w sprawiedliwości,
17 Aby człowiek Boży był doskonały, ku wszelkiéj sprawie dobréj wyćwiczony.
Rozdział IV.
Biskup ma pilen nauki być naprzeciwko przyszłym niebezpieczeństwom, i sam dla siebie, i dla poddanych, by nie byli zwiedzieni.
Oświadczam się przed Bogiem i Jezusem Chrystusem, który będzie sądził żywe i umarłe przez przyjście jego i królestwo jego:
2 Przepowiadaj słowo, nalegaj w czas, nie w czas, karz, proś, łaj z wszelaką cierpliwością i nauką.
3 Albowiem będzie czas, gdy zdrowéj nauki nie ścierpią; ale według swoich pożądliwości nagromadzą sobie uczycielów, mając świerzbiące uszy:
4 A od prawdyć słuchanie odwrócą, a ku baśniom się obrócą.
5 Ale ty czuj, we wszystkiem pracuj, sprawuj uczynek Ewangelisty, usługowanie twoje wypełniaj.
6 Bądź trzeźwym; bo mię już ofiarować mają, i czas rozwiązania mego nadchodzi.
7 Potykaniem dobrem potykałem się, zawodum dokonał, wiaręm zachował.
8 Na ostatek, odłożon mi jest wieniec sprawiedliwości, który mi odda Pan, sędzia sprawiedliwy w on dzień, a nie tylko mnie, ale i tym, którzy miłują przyjście jego.
9 Śpiesz się, abyś do mnie rychło przybył.
10 Albowiem Demas mię opuścił, umiłowawszy ten świat, i poszedł do Thessaloniki, Krescent do Galacyi, Tytus do Dalmacyi.
11 Łukasz sam jest zemną. Marka weź i przyprowadź z sobą; bo mi jest pożyteczny ku posłudze.
12 A Tychika posłałem do Ephezu.
13 Opończą, którąm zostawił w Troadzie u Karpa, gdy przyjdziesz, przynieś z sobą i księgi, a zwłaszcza pargaminy.
14 Alexander mosiężnik wiele mi złego pokazał: odda mu Pan według uczynków jego.
15 Którego się i ty strzeż; albowiem bardzo się sprzeciwił słowom naszym.
16 W pierwszéj obronie mojéj żaden przy mnie nie stał, ale mię wszyscy opuścili; niechaj im nie będzie poczytano.
17 Ale Pan stał przy mnie i umocnił mię, aby się przez mię przepowiadanie wypełniło, a iżby usłuszeli wszyscy poganie: i jestem wyrwan z paszczeki lwiéj.
18 Wybawił mię Pan od wszelakiego uczynku złego i zachowa do królestwa swego niebieskiego: któremu chwała na wieki wieków. Amen.
19 Pozdrów Pryszkę i Akwilę i dom Onezyphorów.
20 Erastus został w Koryncie, a Trofimam zostawił w Milecie chorego.
21 Śpiesz się, abyś przyszedł przed zimą. Pozdrawiają cię Eubulus i Pudens i Linus i Klaudya i bracia wszyscy.
22 Pan Jezus Chrystus z duchem twoim. Łaska z wami. Amen.